Hoefijzers verwijderen

Een paar duidelijke video's waarin wordt gedemonstreerd hoe een hoefijzer verwijderd moet worden:

https://www.youtube.com/watch?v=Uu0Eko5XFHk
https://www.youtube.com/watch?v=YbK4sQxTdYg
https://www.youtube.com/watch?v=pP9K3xbrUyE

Bijwerken linksachter en rechtsachter vijlen

Linksachter waren de hoefwanden alweer wat gezakt bij de kwartieren. Ik voel nu ook dat het bobbeltje net boven de kroonrand plat is geworden aan de binnenkant. Aan de buitenkant nog niet, maar daar zit ook nog een behoorlijke flare.

Rechtsachter vandaag gevijld

Rechtsachter heb ik aan de buitenkant de hoefwand gelijk gemaakt met de zool en de uitstekende stukjes op hielen en steunsel weggevijld.

Het voeten geven met rechts ging redelijk. Ik moest wel vaak stoppen omdat ze zich niet in evenwicht kon houden. Dan gaf ze in plaats van rechtsachter maar linksachter, alsof ze toch graag íets wilde geven :). Maar met geduld kwamen we er wel. Haar veel beloond, het moet lastig zijn voor haar.

Ik geef het even de tijd om te zakken en wil over twee dagen weer verder met de binnenkant, waar ook een flinke flare zit.

Ik vind dat ze beter stapt met haar achterbenen, ze stapt vlotter en zekerder en ze lijkt meer te veren. Het viel me een aantal keren op dat ze echt op haar hakken landde, hiervoor zette ze haar voeten altijd plat neer.

Vóór kan ik nu merken dat ze er last van begint te krijgen. Het is nu tweeënhalve week na het bekappen en beslaan. De siliconenkit bobbel is aan de achterkant nu ingedeukt (ik vond in de wei een prop siliconen, dus het zal er misschien voor een deel uit zijn nu) en haar hoefwand wordt zichtbaar langer. En zal meer druk en spanning op de hoefwand komen en dat voelt vast niet prettig. Ze gaat met haar achtervoeten weer meer ondertreden, ik denk om het gewicht wat van de voorhand te halen.

Over een week of twee, drie wil ik kijken of het beslag eraf kan. Hoe weet ik nog niet. Ik kan nu ook niets voor haar doen, qua vijlen of ontlasten van de voet. Sneu om het te zien, ik hoop dat het voor het laatst is...

Gevoeligheid en zooldikte

Je vraagt je af of relatief kleine aanpassingen in de hoef werkelijk zulke grote gevolgen kunnen hebben.

Toen ik erover nadacht kwam ik op een paar voorbeelden van kleine dingen die inderdaad erg kunnen storen. Een steentje in je schoen, een naad in je sok, een blaar of likdoorn op je voet. Een nagel die bij het stoten naar de verkeerde kant ombuigt....

Allemaal niet levensbedreigend, maar wel zeer hinderlijk en stel dat je hier zelf niets aan zou kunnen doen, dan zou je inderdaad je houding aanpassen om de hinder ervan te vermijden, andere delen van de voet belasten of onregelmatig (mank) gaan lopen.

De meeste paarden zullen pijn niet zo snel tonen, omdat dit ze kwetsbaar zou maken voor roofdieren in de natuur.

Zou het dan zo zijn dat er veel paarden zijn met pijn en ongemak aan hun voeten? Ik zou bijna denken van wel.

Je hoort vaak de term 'gevoeligheid', vooral in combinatie met een harde bodem of grind. Vaak wordt dan 'een gevoelige zool' bedoeld. Maar zou het ook niet zo zijn dat juist kleine stukjes die uitsteken of scheef staan in een hoef veel voelbaarder zijn voor het paard op een harde ondergrond of op grind?

Als je een steentje in je schoen hebt maakt het verschil of je er een zachte of harde zool onder hebt zitten. Het steentje voel je beter als die niet wegzakt in een zachte ondergrond.

Als een zool gevoelig is is hij zo dun dat de daarboven liggende botten erdoorheen prikken. Dit doet pijn.

Bron: http://www.hoofrehab.com

De dikte van de zool van de hoef is te meten door de afstand te nemen van de grond tot het diepste punt in de zijdelingse straalgroeve ter hoogte van de top van de straal (de blauwe punten op bovenstaande foto's). Door een vijl plat over de hoefwand te leggen en er een lineaal langs in de hoef te laten zakken kun je dit meten. Hiervoor moet de hoefwand al wel ongeveer gelijk lopen met de zool.

Goed: 3/4 inch = 1,91 cm
Te dun: 1/4 inch = 0,64 cm
Te dik: 1 1/2 inch = 3,81 cm
(Bron: Artikel over de zool van Pete Ramey)

Mocht de zool dik genoeg zijn, dan zijn er misschien andere factoren in de hoef die het paard gevoelig maken bij het lopen, zoals hoge hielen, een verbrede witte lijn of een uitstekend stukje steunsel.

Foto's 29 december 2014

 Foto's van linksachter. Vanaf halverwege foto's van rechtsachter.

 Vanaf deze foto tot onderaan zijn van rechtsachter

Linksachter en begin rechtsachter

Linksachter vandaag 1

Tot mijn verbazing was de hoefwand bij de kwartieren bij de hoef linksachter weer net zo veel langer dan de zool als vóór ik ze gelijk had gemaakt met de zool. Kennelijk is de hoef zo flexibel dat deze na een paar dagen al een andere vorm kan aannemen. Ik had ook de indruk dat de hoef iets ronder was, maar dat kan ook gezichtsbedrog zijn.

Ik heb de hoefwanden weer gelijk gevijld met de zool (met een kleine eeltrasp) en zal kijken het het verder gaat.

Linksachter vandaag 2

Ik heb foto's gemaakt van rechtsachter om thuis te bestuderen.

Daarna heb ik met de Radius Rasp een stuk van de voorkant afgehaald, aan de buitenkant was de teen langer dan aan de binnenkant. Ik heb ook de teen van onderen af wat verder afgerond. Het werken met de rasp ging veel lichter dan ik me had voorgesteld. De hoef was ook vochtig, misschien was dit mede de reden, maar de stukjes vlogen eraf en ik moest voorzichtig zijn er niet teveel tegelijk af te halen. Het lijkt me een erg fijne rasp voor grote stukken en voor hoeven die al mooi in balans zijn. Hij bevalt goed.

Het geven van de rechter achtervoet ging eigenlijk heel goed. Wel steeds korte periodes, net genoeg voor een paar raspbewegingen, waarna ze weer doorstapt en dan tilt ze de voet automatisch weer zelf op. Als ze haar evenwicht verliest trekt ze de voet uit mijn handen en als ik niet loslaat, dan schudt ze hem, ten teken dat ik los moet laten. Nadat ze bijna mijn knieschijf eraf had geschud besloot ik haar haar voet maar terug te geven als ze hem nodig heeft, ik wacht liever tot ze haar evenwicht weer heeft gevonden :). Gezien het feit dat ze de voet daarna zelf weer geeft, ga ik ervan uit dat ze gewoon haar best doet om met me mee te werken en niet om er een potje van te maken.

 

Rechtsachter vandaag 1

Linksachter vorige week 

Ze is achter koehakkig. Dit betekent dat de hakken naar elkaar wijzen en haar tenen wat naar buiten. Dit verklaart denk ik de scheefheid in haar achtervoeten. De binnenzijde is hoog en lang, de buitenzijde is breed en uitgewaaierd. De basis van de straal is naar binnen verschoven.

Ze staat ook erg ondergetreden. Koehakkigheid wordt in het algemeen gezien als de stand van een paard en niet als een symptoom van iets anders. Toch denk ik dat ze mogelijk óók zo gaat staan om haar voorvoeten te ontlasten. Ik ben dus benieuwd of ze minder koehakkig gaat staan als de hoeven en haar lichaam meer in balans komen.

Rechtsachter vandaag 2

Je ziet op deze foto rechts en op de foto 'Rechtsachter vandaag 1' hierboven, dat de hoef erg scheef is. Dit been staat ook meer met de teen naar buiten dan het andere achterbeen en staat ook meer ondergetreden.

De straal is naar de binnenkant (onderkant foto) 'weggezakt' als het ware.

De straal ziet er best goed uit vind ik. De witte lijn is langs de hele hoefwand verbreed. Er zitten wat diepere gaatjes in de middelste straalgroeve. De hoef is redelijk concaaf.

Ik denk dat ook hier de hoefwand in de kwartieren weer een groot deel van het probleem vormen. De hoogste hak wil ik niet te rigoureus korter maken, maar ik wil er wel wat afhalen. En het daarna maar weer even de tijd geven om zelf op de goede plek te gaan zitten.

Meer foto's van rechsachter zijn staan hier. 

Radius Rasp Pro

De Radius Rasp is eindelijk aangekomen! Met de kerstdagen was er wat vertraging met het verzenden.

Eigenlijk ben ik wel blij dat ik al zonder begonnen was, want het is toch nog wel een serieuze rasp, vrij grof en ook nog best wel zwaar. Inderdaad prima voor als je lekker weg wil raspen, maar voor het subtielere werk wat aan de grove kant vind ik. Maar tegen de tijd dat de hoeven beter zijn en ik de rand alleen hoef bij te houden, lijkt het me een prima rasp om lekker snel mee te werken.

In de beschrijving staat dat hij in het begin nog erg scherp is en het raspen daardoor nog stroef gaat. Door niet te hard te drukken in het begin kun je voorkomen dat hij zich vastbijt in de hoef. Hij wordt vanzelf iets minder scherp en dan zal het raspen ook makkelijker gaan.

Ik ben benieuwd!

Linsksachter vervolg

Vandaag ben ik verder gegaan met linksachter. Ik heb de hoefwand aan de binnenkant vanaf het kwartier naar achteren plat afgevijld aan de onderkant en in het kwartier nog iets extra om tot aan de zool te komen. Bij de hiel heb ik er hierdoor iets afgehaald. Aan de kant van de steunsel heb ik het iets afgevijld, de rest heb ik eerst laten zitten, met de gedachte dat de wand niet verder naar binnen gedrukt moet worden. Ik wil graag dat de hoeven eerst iets ronder worden en wil even kijken of het goed blijft gaan. Ik kan de hiel altijd verder verlagen.

Omdat mijn merrie een koehakkig is (met de tenen achter naar buiten wijst, de hakken wijzen naar elkaar), kan het zijn dat het verschil in hielhoogte binnen en buiten veroorzaakt is door de stand van de benen. Of mogelijk is het andersom. In ieder geval zou het kunnen dat de iets hogere hak in haar geval 'natuurlijk'  is. Hij is nu zo hoog dat de hoefbal omhoog wordt gedrukt, dat lijkt me niet goed, dus wil ik hem geleidelijk wat lager maken.

De buurvrouw van de pensionhouder vertelde me dat ze mijn merrie opeens veel mooier en minder voorzichtig vond draven in het land. Het was haar echt opgevallen en ze weet het aan de hoefijzers :). Die hoefijzers zitten er alleen al een jaar op... Ik kan me bijna niet voorstellen dat het rondvijlen van de hoefwand van de voorhoeven en het bijwerken van de kwartieren zo'n invloed hebben, maar slechter is ze in ieder geval niet gaan lopen.

Tijdens het voeten geven raakt ze nu gewend om elke keer haar voet op te tillen (terwijl ze doorgraast :)). Dit bevalt ons beiden prima, ik kan rustig kijken, bestuderen en hier en daar wat vijlen, en zij eet op haar gemak door. Zelfs de vuurwerkknallen die soms klonken en waar ze best van kan schrikken, onderbraken ons werk niet. Fijn om zo bezig te zijn!

Het volgende dat ik wil doen is rechtsachter, maar omdat dit haar goede voet is, wil ik even wachten tot linksachter iets is opgeknapt. Ik merkte nu al dat ze rechtsachter beter kon geven en langer omhoog hield zonder haar evenwicht te verliezen. Kennelijk voelt het staan op linksachter voor haar nu comfortabeler aan. Ik geef linksachter even de tijd om zelf meer in balans te komen (hopelijk). Over een paar dagen zal ik eens kijken of ze rechtsachter nog makkelijker kan geven.

Foto's 25 december 2014 - Linksachter

Alle foto's zijn van vóórdat ik heb gevijld, behalve de laatste twee.

Linksachter

Toeval of niet, ze kwam naar het hek toe gegaloppeerd (!) toen ik vanmiddag kwam. Gisteren kwam ze in draf. Ze komt meestal naar me toe, zelfs al staat ze een eind weg te grazen, maar dan stapt ze altijd. Of het iets betekent? Wie weet!

Ze liet me makkelijk bij haar linkerachtervoet vandaag, dus besloot ik die te bestuderen en zo nodig hier en daar wat bij te werken.

Ik heb eerst foto's gemaakt en vervolgens werd mijn aandacht door sommige afwijkingen getrokken. Met kleine beetjes tegelijk heb ik die met de eeltraspjes bijgewerkt.

Ik vond overigens deze hoef er best goed uit zien. Ik vind het sowieso meer en meer fascinerend, de hoeven en hoe ze werken. Een knap stukje engineering!

Zoals op de bovenste afbeelding en tweede is te zien (klik om te vergroten) heeft ze bij deze voet (LA) flare aan de buitenkant, waar ook een barst zit. Op dit stukje zit ook een kneuzing (roze stukje in de zijkant van de hoef).

Op de foto hiernaast is te zien dat er een kleine ruimte is aan die kant (onderaan op de foto) tussen de zool en de wand. Hier heb ik een stukje plat afgevijld van de hoefwand, parallel met de zool. Ook heb ik het ietsje bijgevijld aan de buitenkant van de zool. Ik heb het niet afgerond. Ook heb ik aan die kant iets van zool gehaald. We hebben het over tienden van millimeters, maar toch zie ik wel verschil.

Ik heb de binnenkanten van de steunsels iets bijgevijld. De linker hielpunt stak iets uit, die heb ik platter afgevijld. Verder heb ik de hoefwand bij de teen van onderen af naar voren toe iets rond gevijld.

Later zag ik dat er van de binnenwand (zonder flare) ook wel iets af mag, dit zal ik de volgende keer doen.

Ik vind het erg prettig om foto's te maken, omdat je in de snelheid nog niet zo snel een overzicht hebt van hoe de hoef is, wat er niet goed is en wat je moet doen. Ik til ze dan ook steeds weer even op, kijk, denk na, kijk nog een keer, bedenk met welk gereedschap dat het handigste zou gaan en kijk nog een keer. Dan pas haar ik met kleine beetjes wat weg.

Op de foto zie ik dat bijvoorbeeld de hoef best scheef staat. Kijk maar naar de hielen en de hoefballen op de twee onderste foto's. De ene hoefbal staat heel anders dan de andere, veel schuiner. Blijkbaar de invloed van de hoefwand die bij de ene hiel veel langer is dan bij de ander. De hogere wand duwt het kraakbeen omhoog op de plek (linkerkant op de foto), zo lijkt het mij althans.

Ook zie je op de foto's van de onderkant van de hoef dat als je de zool volgt , dat de hoefwand bij de kwartieren meer uitsteekt. Bij de teen is de hoefwand even hoog als de zool en loopt ze ook al op een stukje zool.

De straal ziet er qua substantie heel goed en stevig uit. Alleen bij de hielen en hoefballen is hij er gewoon niet. Ik begrijp niet precies waarom, of hij daar is weggesneden of weggesleten, of dat ze toch iets van rotstraal heeft. Ik zie geen gekke of diepe gaten of gleuven of flapjes. Vooralsnog ga ik er maar van uit dat de straal op die plek wel weer gaat aangroeien.

Tenslotte zie je op de tweede grote foto, dat het breedste deel van de hoef niet in het midden halverwege voor en achter zit, maar verder naar achter. Ik las vanochtend toevallig dat het gelijk maken van de kwartieren met de zool, van nature vaak kwartierboogjes' oplevert, een ruimte tussen een platte ondergrond en de hoef, waar een kartonnetje tussen moet kunnen.

Kwartierboogjes kunnen ook het effect hebben dat de hoef ronder wordt, ofwel dat de zijkanten wat naar buiten uitdijen. Als het goed is krijg je dan meer een ovaal (achterhoeven) of cirkel (voorhoeven) in plaats van een ei-vorm, zoals in dit geval.

Beginnetje

Omdat de bestelde handrasp nog niet binnen is, ben ik vandaag begonnen met de tenen aan de voorkant raspen met een eeltrasp (de 'Ped Egg'). Ik had geen idee of dat wat zou worden, maar wonder boven wonder kwam er best nog wat af. Ik denk dat ik er een opvangbakje vol afgehaald heb, bij elkaar. Het was ook fijn om even te oefenen, zonder dat er al te veel vanaf kwam.

Het voeten geven ging goed, vóór steeds makkelijker, achter nog wisselend. Ze verliest snel haar evenwicht achter. Ik heb het gevoel dat dit ook te maken heeft met het feit dat ze haar voorbenen ontlast door haar achterhoeven naar voren te plaatsen. Als ik dan één van haar steunpilaren optil, dan merk ik dat ze dat niet lang volhoudt. Het is geen onwil, denk ik, aangezien ze haar voorvoeten met plezier voor me optilt.

Ik heb geprobeerd haar achtervoeten te laten rusten op een baksteen, zowel naar voren toe (met de zool op de baksteen), als naar achteren (met de hoefwand op de baksteen). Ze hoeft dan haar been niet ver op te tillen en ze kan gewoon naast de baksteen stappen als ze haar evenwicht verliest, ze 'valt' dan niet zover naar beneden, zeg maar, als wanneer haar voet op een hoefbok staat.

Aan de voorhoeven heb ik de buitenwand van de hoef bij de tenen bijgeraspt, achter heb ik vooral voetjes geven geoefend en haar zolen en straal bestudeerd. Die zien er eigenlijk heel mooi uit, ook de hoefwanden achter zijn mooi. Het enige is, dat de straal duidelijk is bijgesneden, maar die groeit wel weer aan. Linksachter heb ik de linker steunsel iets korter gemaakt omdat deze ietsje naar boven uitstak.

We werkten eigenlijk prima samen. Overigens laat ik haar met dit soort dingen altijd eten hooi of luzerne uit een emmer, of nog beter: buiten grazen. Mijn merrie reageert erg sterk op alle vormen van druk en dwang. Hoe vrijer ze gelaten wordt, hoe makkelijker ze samenwerkt. Als ik haar vast zou zetten om haar hoeven te doen, zou dat voor mij en voor haar enorm veel stress opleveren, ze zou geen moment stilstaan.

Ik poetste haar ook altijd al buiten, loslopend ergens op het terrein, het leek een logisch gevolg om dan ook haar voeten maar zo te doen. Zelf vind ik het trouwens ook erg prettig werken. Voor haar is het dan een leuke ervaring waarna ze ook nog beloond wordt met complimentjes en af en toe een brokje. Ik merk dat ze steeds meer begrijpt wat ik wil en geeft haar voeten uit zichzelf.

Ik heb nog een andere handrasp besteld, deze lijkt op de eerste die ik heb besteld (de holle), maar deze is plat. Aangezien deze niet zo duur was (komt op rond de 8,00 euro zei de verkoopster die hem bestelde), leek het me de moeite waard om te proberen.

Omdat ik haar vrijwel elke dag een paar uur zie, is het voor mij geen probleem om een paar keer per week een vijl in mijn zak te doen en als zij eet even een stukje te vijlen. Al met al hoop ik dat ik er dan voldoende af kan halen om het bij te houden.

Foto's 22 december 2014 - De vier hoeven rondom

De vier hoeven rondom. Dit is na het beslaan en voordat ik zelf iets met de hoeven heb gedaan.

Rechtsvoor lijkt het minst comfortabel.

De achtervoeten zien er best goed uit vind ik, Rechtsachter staan de hakken op de grond.

Straal en zool

Hoe meer ik lees, hoe meer ik denk dat de meeste ongemakken van mijn merrie te maken hebben met het wegsnijden van de straal en de zool erom heen.

Ze heeft óók lange tenen en ondergeschoven hielen en waarschijnlijk wat samengeknepen hielen, maar het gevoelige lopen komt volgens mij door het ontbreken van een goede straal om op te landen, lopen en staan.

Dat is mooi, want het enige wat ik hoef te doen om dit op te lossen is van de straal en binnenste zool afblijven :-). Dat kan ik wel ;-).

Wie weet lost dit, samen met natuurlijk slijten alleen al veel problemen op.

Ik heb het gevoel dat ik de hielen ook beter kan laten staan tot ze wat meer straal heeft ontwikkeld. Daarna kan ik langzamerhand wat van de steunsels afvijlen.

Ik heb een paar dagen geleden een handrasp besteld die speciaal bedoeld is om de hoefwand mee af te ronden. Daarnaast zoek ik nog een handzame gewone vijl of rasp om het plattere raspwerk wat prettiger te maken.

De ideale hoef...

Ik vroeg me af hoe een hoef er precies uit hoort te zien, waar werken we precies naar toe en waar moet ik op letten.

Het blijkt dat hoeven per paard (soms zelfs per hoef van één paard) verschillen. Toch zijn er ook overeenkomsten binnen de genen en binnen een ras.

Verder hebben omgevingsfactoren als klimaat en ondergrond veel invloed en het werk dat het paard al of niet op harde of zachte bodem doet.

Ook voeding beïnvloedt de kwaliteit en vorm van de hoeven.

De vorm van de hoeven van 'wilde' paarden vind ik erg mooi, maar zij leven vaak op harde ondergrond in een droog klimaat. Ik hoef er denk ik niet vanuit te gaan dat de hoeven van mijn merrie er ooit zo uit gaan zien.

Ik vond de volgende foto's van paarden die op nattere en zachte ondergronden staan.

Links is de hoef van een Arabier die in de wei staat. Hij/zij wordt natuurlijk bekapt.

Rechts is de hoef van een 'wilde' Dartmoor pony. Deze staat veel op natte gronden, maar komt ook hardere gronden tegen. Deze pony wordt niet bekapt.

Ik zou me kunnen voorstellen dat een hoef op onze Nederlandse grond andere behoeften heeft en daarom anders groeit dan in een Amerikaanse woestijn. Bijvoorbeeld grip hebben op natte ondergrond en niet teveel wegzakken in modder, zand of sneeuw. Dan helpt een voet die wat minder is afgerond met een mooie stroeve straal en misschien een beetje uitstekende hoefwanden, zodat je goed kan remmen en je meer óp de bodem staat, dan erin. 

Mijn merrie is een kruising Arabier x Welsh. Grappig genoeg herken ik in beide bovenstaande foto's haar hoeven. 

De foto's van de hoeven van Arabieren die ik heb gevonden hadden duidelijke overeenkomsten. Ze hebben vaak kleine voeten en ik zie ook vaak een plattere zool en een flinke straal. Misschien heeft dit te maken met de vele generaties die ze hebben doorgebracht in los zand van de woestijn? Als ik naar de voeten van mijn merrie kijk, moet ik vaak denken aan de voeten van een kameel, die perfect zijn voor lopen op los zand. 

Hieronder foto's van vier verschillende natuurlijk bekapte Arabierenhoeven:

 Hieronder foto's van hoeven van 'wilde' paarden (ondergrond hard, klimaat droog) ter vergelijking:

Bron wilde hoeven: http://www.hoofrehab.com

Elke hoef is functioneel in zijn eigen omgeving, denk ik. Al met al lijken mij de foto's van de hoeven van Arabieren voor mij en mijn merrie een mooi voorbeeld om naar toe te werken, rekening houdend met een natte omgeving en een zachte grond. Iets tussen de hoeven van de Dartmoor pony en een Arabier in :).