Omdat de bestelde handrasp nog niet binnen is, ben ik vandaag begonnen met de tenen aan de voorkant raspen met een eeltrasp (de 'Ped Egg'). Ik had geen idee of dat wat zou worden, maar wonder boven wonder kwam er best nog wat af. Ik denk dat ik er een opvangbakje vol afgehaald heb, bij elkaar. Het was ook fijn om even te oefenen, zonder dat er al te veel vanaf kwam.
Het voeten geven ging goed, vóór steeds makkelijker, achter nog wisselend. Ze verliest snel haar evenwicht achter. Ik heb het gevoel dat dit ook te maken heeft met het feit dat ze haar voorbenen ontlast door haar achterhoeven naar voren te plaatsen. Als ik dan één van haar steunpilaren optil, dan merk ik dat ze dat niet lang volhoudt. Het is geen onwil, denk ik, aangezien ze haar voorvoeten met plezier voor me optilt.
Ik heb geprobeerd haar achtervoeten te laten rusten op een baksteen, zowel naar voren toe (met de zool op de baksteen), als naar achteren (met de hoefwand op de baksteen). Ze hoeft dan haar been niet ver op te tillen en ze kan gewoon naast de baksteen stappen als ze haar evenwicht verliest, ze 'valt' dan niet zover naar beneden, zeg maar, als wanneer haar voet op een hoefbok staat.
Aan de voorhoeven heb ik de buitenwand van de hoef bij de tenen bijgeraspt, achter heb ik vooral voetjes geven geoefend en haar zolen en straal bestudeerd. Die zien er eigenlijk heel mooi uit, ook de hoefwanden achter zijn mooi. Het enige is, dat de straal duidelijk is bijgesneden, maar die groeit wel weer aan. Linksachter heb ik de linker steunsel iets korter gemaakt omdat deze ietsje naar boven uitstak.
We werkten eigenlijk prima samen. Overigens laat ik haar met dit soort dingen altijd eten hooi of luzerne uit een emmer, of nog beter: buiten grazen. Mijn merrie reageert erg sterk op alle vormen van druk en dwang. Hoe vrijer ze gelaten wordt, hoe makkelijker ze samenwerkt. Als ik haar vast zou zetten om haar hoeven te doen, zou dat voor mij en voor haar enorm veel stress opleveren, ze zou geen moment stilstaan.
Ik poetste haar ook altijd al buiten, loslopend ergens op het terrein, het leek een logisch gevolg om dan ook haar voeten maar zo te doen. Zelf vind ik het trouwens ook erg prettig werken. Voor haar is het dan een leuke ervaring waarna ze ook nog beloond wordt met complimentjes en af en toe een brokje. Ik merk dat ze steeds meer begrijpt wat ik wil en geeft haar voeten uit zichzelf.
Ik heb nog een andere handrasp besteld, deze lijkt op de eerste die ik heb besteld (de holle), maar deze is plat. Aangezien deze niet zo duur was (komt op rond de 8,00 euro zei de verkoopster die hem bestelde), leek het me de moeite waard om te proberen.
Omdat ik haar vrijwel elke dag een paar uur zie, is het voor mij geen probleem om een paar keer per week een vijl in mijn zak te doen en als zij eet even een stukje te vijlen. Al met al hoop ik dat ik er dan voldoende af kan halen om het bij te houden.