Toen ik erover nadacht kwam ik op een paar voorbeelden van kleine dingen die inderdaad erg kunnen storen. Een steentje in je schoen, een naad in je sok, een blaar of likdoorn op je voet. Een nagel die bij het stoten naar de verkeerde kant ombuigt....
Allemaal niet levensbedreigend, maar wel zeer hinderlijk en stel dat je hier zelf niets aan zou kunnen doen, dan zou je inderdaad je houding aanpassen om de hinder ervan te vermijden, andere delen van de voet belasten of onregelmatig (mank) gaan lopen.
De meeste paarden zullen pijn niet zo snel tonen, omdat dit ze kwetsbaar zou maken voor roofdieren in de natuur.
Zou het dan zo zijn dat er veel paarden zijn met pijn en ongemak aan hun voeten? Ik zou bijna denken van wel.
Je hoort vaak de term 'gevoeligheid', vooral in combinatie met een harde bodem of grind. Vaak wordt dan 'een gevoelige zool' bedoeld. Maar zou het ook niet zo zijn dat juist kleine stukjes die uitsteken of scheef staan in een hoef veel voelbaarder zijn voor het paard op een harde ondergrond of op grind?
Als je een steentje in je schoen hebt maakt het verschil of je er een zachte of harde zool onder hebt zitten. Het steentje voel je beter als die niet wegzakt in een zachte ondergrond.
Als een zool gevoelig is is hij zo dun dat de daarboven liggende botten erdoorheen prikken. Dit doet pijn.
 |
| Bron: http://www.hoofrehab.com |
Goed: 3/4 inch = 1,91 cm
Te dun: 1/4 inch = 0,64 cm
Te dik: 1 1/2 inch = 3,81 cm
(Bron: Artikel over de zool van Pete Ramey)
Mocht de zool dik genoeg zijn, dan zijn er misschien andere factoren in de hoef die het paard gevoelig maken bij het lopen, zoals hoge hielen, een verbrede witte lijn of een uitstekend stukje steunsel.
