maandag 19 januari 2015

Nadenken

Tot nu toe loopt mijn merrie niet veel slechter dan met hoefijzers. Ze merkt dat de tenen nu langer zijn, waardoor ze haar voeten hoger moet tillen om niet te struikelen en ze loopt gevoeliger op harde ondergrond. Voor de rest loopt ze ongeveer zoals anders. Je ziet nog steeds dat haar achtervoeten comfortabeler zijn door hoe ze loopt en staat. Ik vind op de één of andere manier dat haar voorhoeven beter ogen na het verwijderen van de ijzers, meer 'heel', zeg maar.

Het afrolpunt van de ijzers (naar achteren onder de voet) heeft duidelijk verlichting gegeven. Ik wil daarom morgen bij de tenen de hoefwand naar boven toe afronden aan de onderkant, zodat ze niet zo óver de teen heen hoeft te stappen en zodat de hoefwand niet naar voren wordt getrokken door de druk van onderen.
Afbeelding 1; linksvoor 5 weken na bekappen,
een dag na verwijderen  ijzer

Ik twijfel een beetje hoe groot (diep) ik deze het beste aan kan brengen. Als je naar de hoefwand kijkt bij de tenen (afbeelding 1 en 3), lijkt het althans dat de zool goed aansluit op de wand en dat de wand een goede dikte heeft. Het kan echter ook zijn dat de zool mee opgerekt is en als het ware óver de witte lijn heen ligt, tegen de hoefwand aan. Als ik wat meetwerk verricht, dan lijkt het alsof de teen niet extreem lang is. Aan de andere kant is de straal mogelijk uitgerekt en kan daardoor niet de precieze werkelijke top van de straal bepaald worden, zonder in de zool te moeten snijden.

Bij de kwartieren zit overal ruimte tussen zool en wand. Ik had het tegenovergestelde verwacht: een brede witte lijn bij de teen en een betere verbinding bij de kwartieren.

Afbeelding 2; linksvoor vóór bekappen
Bij de laatste bekapbeurt is er van de teen en de zool op dat punt behoorlijk wat afgehaald, zie ik (vergelijk afbeeldingen 1 en 2). Daarom wil ik niet aan de zool te komen aan de voorkant. De afstand tussen de straal en de hoefwand is niet erg groot. De straal is echter vrij lang, dus die kan uitgerekt zijn en de werkelijke punt van de straal kan verder naar achteren liggen.

Ik heb het vermoeden dat de zool op bepaalde plekken overgroeid is of overgroeid is geweest, misschien als reactie op punten waarop er ongemak is ontstaan, bij de tenen en de hielen. Het is niet zo dat de zool vlokkerig is of dat hij van zacht materiaal is, hij is nu juist erg hard. Ik heb echter niet genoeg kennis en ervaring om dit goed te kunnen beoordelen. Ik zal proberen om óm de zool heen te werken. Mogelijk past de zool zichzelf vanzelf aan, qua vorm, of qua dikte. Anders zou ik er eens een ervaren persoon naar willen vragen.

Afbeelding 3; rechtsvoor, een dag na verwijderen ijzer
Voorlopig wil ik het afrolpunt niet te ver naar achteren zetten, omdat ik dan in de zool zou moeten vijlen. Aangezien ik niet precies weet hoe dik de zool daar nu is, neem ik dat risico liever niet. Misschien als de tenen en zool verder aangegroeid zijn, zou ik hier eens opnieuw naar kunnen kijken.

Bij de hakken zijn er wat rare punten waarvan ik denk dat ze ook ongemak kunnen geven. Aan de andere kant is de straal nog best iel en wil ik de hakken graag gebruiken om de straal iets af te schermen. Nadeel daarvan is dat de hoefwerking en dus de doorbloeding minder is dan wanneer de hakken lager zouden zijn en de straal daarom misschien minder hard groeit. Een ander nadeel is dat hierdoor meer druk op de teen komt. Als de hielen verlaagd worden, dan komt ze meer naar achteren te staan en ontlast je de tenen ook weer wat.

Ik neig ernaar om op één plek tegelijk te werken. Het is dan tussendoor beter te checken hoe mijn merrie erop reageert. Mocht ze last krijgen, dan kan ik hoop ik beter herleiden waar ze last van heeft. Ofwel, gaat ze opeens beter lopen, dan weet ik ook waar dat van komt :).

Ik kan dan elke paar dagen aan een andere kant werken (eerst de tenen, een paar dagen later de achterkant enzovoorts) en tussendoor observeren hoe ze loopt.